|
|
Verhalen
317
verhalen voor peuters, kleuters en kinderen
|
Kabouter Ragebol had een enorme ragebol op zijn hoofd, zijn haar stond alle kanten op. Daar paste geen muts op! Was hij dan wel een echte kabouter? Alle kabouters hadden toch een puntmutsje? Ragebol wist het zelf ook niet. Vaak twijfelde hij aan wat hij was. Hij was voornamelijk een heleboel haar, een echte ragebol dus. |
|
|
Hij besprak het eens met zijn vriend de Egel. Egel was een hele echte egel met veel stekels, die had zulke problemen niet. Maar hij wist wel veel. Hm tja, zei Egel, en nam nog een slokje thee. Eigenlijk had hij ook geen antwoord, maar om dat nu zomaar te zeggen? Toen had hij een ingeving. Vraag het andere kabouters, zei Egel, kijk of ze je accepteren. Accepteren, wat was dat voor moeilijk woord? Of zij jou een echte kabouter vinden, sprak Egel, trots op zijn eigen wijsheid. |
Dus Ragebol ging op zoek naar andere kabouters. Die waren nog niet zo een-twee-drie te vinden. Hij zocht overal, en maakte lange reizen. Ja, je lijkt meer op een erg kleine vogelverschrikker, zei de kabouter die hij eindelijk tegenkwam. Maar vertel eens, woon je in een paddenstoel? Nou nee, Ragebol had een nestje onderin een holle boom. Dan ben je geen kabouter, zei de kabouter. |
|
|
Goh, wat was hij dan wel? Te neergeslagen overdacht Ragebol wat te doen. Naar huis, of toch meer kabouters zoeken? Een Elfje streek naast hem neer. Hallo, zei ze vriendelijk. Meteen begon Ragebol haar zijn probleem voor te leggen. |
Joh, zei Elfje, wat maak je je druk. Jij bent toch gewoon jij. Net zoals ik ik ben? Ragebol klaarde helemaal op. Natuurlijk, dat was zo. En tevreden ging hij naar huis, naar al zijn vriendjes die dachten dat hij een kabouter was. Ik ben ik, zou hij zeggen als iemand hem wat vroeg. Maar niemand heeft hem ooit wat gevraagd. |
|
© the Tale Machine
boven
|
© Flevokids
|