 1e pagina
Knampie vertelt verder.............
"Zo zitten jullie allemaal, luister, ehm waar was ik gebleven?
Is even denken ehh, wie weet nog wat ik vertelt heb?"
Het houtvuur knappert en de vlammetjes geven heerlijke warmte, met z'n allen zitten ze er dicht omheen.
Knummeltje is weer bij haar broer op schoot geklommen en heeft haar duimpje in haar mond. Knarrie zit op schoot bij het mensenkind, zijn gezichtje is warm van het vuur en zijn oogjes glanzen. Knop weet nog precies waar het verhaal over ging. "Je vertelde over het oude vrouwtje uit de mensenwereld, wat weggestuurd
 was, maar ze had heimwee en wilde af en toe kijken in de grote mensen wereld en daar had ze een maniertje voor bedacht om daar te kijken, en toen hield je op met vertellen, dus daar moet je doorgaan. "
"Oh ja nu weet ik het ook weer, zo zo, jij kan goed onthouden Knop, als we jou niet hadden zou ik niet geweten hebben waar ik gebleven was. Goed 'Zena' want zo heette het oude mensenvrouwtje had dus heimwee naar de mensenwereld, ze brouwde een kruidendrankje,
als ze daar een slokje van nam voor ze ging slapen, dan droomde ze over de mensenwereld.
Maar die droom was zo echt dat ze ook echt in de mensenwereld was. Het gekke was dat niemand haar nog gemist had, het was net of ze niet weg was geweest.
Opnieuw zeiden ze tegen haar dat ze een heks was en werd ze weggestuurd. Zena raakte daar aan gewend,
ze wist nu dat ze bij ons wel welkom was, ze nam weer en slokje van haar kruidendrankje en floep ze was weer terug." Het mensenkind keek met grote ogen.
 "Oh nu begrijp ik het, heeft Zena wat van het kruidendrankje bewaard? En werkt dat nog?
En als ik terug wil naar de grote mensenwereld, dan hoef ik voor het slapen gaan alleen maar een slokje te nemen, en ben ik dan weer terug bij mijn pappa en mamma? En hebben ze me dan helemaal niet gemist?"
"Juist, zo is het, "zei Knampie.
Knarrie keek even omhoog naar het gezicht van het mensenkind en plotseling begon hij te huilen.
"Je 'snik' gaat toch niet weg, 'snik' dat wil ik niet hoor, 'snik'" Het mensenkind streelde Knarrie over zijn hoofdje , "nee hoor nu nog niet ik vind het hier veel te leuk en mijn pappa en mamma missen mij nu toch nog niet, nee hoor ik blijf nog wel even. "
Ook de anderen slaakten een zucht, ze zouden het allemaal jammer vinden als het mensenkind nu al weer weg zou gaan. "En Zena hoe ging het verder met Zena waar is ze nu?" wilde Knoem weten. "Tja dat is een ander verhaal en dat vertel ik een andere keer wel weer. Want het is nu tijd om naar bed te gaan.
Morgen komt er weer een nieuwe dag, dan moeten jullie naar school. Jullie laten morgen het mensenkind onze woudschool zien. Daar is het heel gezellig. "
Als jullie ook over de woudschool willen lezen,
volgende week staat het in het nieuwe verhaaltje van Knoem.
|
